Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ

Ο πόλεμος μπορεί να αρχίσει για την πιο απλή αφορμή. Όπως, για μία κουβέρτα!
-Εγώ, εγώ…
-Εγώ, εγώ.
-Θέλω την κουβέρτα .
-Δικιά μου είναι.
-Δως την μου.
-Δεν στην δίνω. Ό, ο.
-Πρόσεχε την φλέβα.
-Χα, χα (την πήρα)
Ααα! απογοήτευση.
-Έχω μια ιδέα. Να την κρατάμε και οι δύο και να κάνουμε σαν κούνια. Σαν γέφυρα.
-Ναιαιαιααι!
-Άμα κάνει ο πόλεμος μπαμ, μπαμ μπαμ…
Τι θα μας σώσει…
-Να κάνουμε αγκαλιές , να δίνουμε φιλιά, να βοηθά ο ένας τον άλλο.
Να παίζω.
Αγάπη!
Μέσα σε μια αίθουσα διαφορετική. Σε μια αίθουσα διδασκαλίας όπου η μάχη για την ίαση είναι καθημερινή.