Μόνο στο σκάκι ο πόλεμος είναι παιχνίδι

Έλα, έλα, καθίστε!
Έλα ρε μαμά, θέλετε πορτοκαλάδες και θέλετε πορτοκαλάδες! Φύγε!
Ο Φαίδωνας πού είναι ?
(ήχος πόρτας που κλείνει)
Πω, παιδιά, πόλεμος γίνεται έξω από βροχή. (βόμβα και ταινία)
Άντε καλώς τον. Κάτσε. Μόλις ξεκίνησε.
Καλά, ε, λέμε πόλεμος και πόλεμος αλλά δεν έχουμε ιδέα τι είναι ο πόλεμος
Αυτοί δεν είχαν ακριβώς πόλεμο, ήταν εμφύλιος.
Αναστασάκη μου, μόνο στο σκάκι ο πόλεμος είναι παιχνίδι.
Αν δεν έχεις ειρήνη μέσα σου, όλα πόλεμος σου φαίνονται.
Τι μετράει περισσότερο? Οι αριθμητικές απώλειες ανθρώπων ή η απώλεια της ψυχικής μας ηρεμίας μέσα στο σπίτι?
Σκεφτείτε ότι άτομα που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στον πόλεμο δεν έζησαν ποτέ ελεύθεροι.
Δεν ξέρουν πώς είναι να ζεις χωρίς να παραμονεύει ο κίνδυνος.
Βασικά, δεν έζησαν ποτέ κανονική ζωή.
Ναι, αλλά τι είναι κανονική ζωή?
Να μπορείς να ελπίζεις..
Να ξυπνάς ήρεμος..
Και να κοιμάσαι..
Η βόλτα με το skate
Ο ήχος της θάλασσας
Η ταινία Σάββατο βράδυ με φίλους και να μη λείπει κανείς.
Στην ειρήνη τα παιδιά θάβουν τους γονείς τους.
Στον πόλεμο οι γονείς θάβουν τα παιδιά τους.
Ειρήνη, φώναξε τη μαμά σου να κάτσει μαζί μας και να μας φέρει τελικά κι εκείνες τις πορτοκαλάδες..