Podcast: Γιατί γιαγιά;
(Παίζει από πίσω τηλεόραση με ειδήσεις για τον πόλεμο στην Ουκρανία)
Εγγονή: Γιαγιά; Τί γίνεται στην Ουκρανία;
Γιαγιά: Πόλεμος δυστυχώς κοριτσάκι μου.
Εγγονή: Και τί είναι πόλεμος; Τι γίνεται εκεί;
Γιαγιά: Κοριτσάκι μου γλυκό, αυτά είναι άσχημα πράγματα.
Εγγονή: Γιατί γιαγιά; Θέλω να μάθω!
Γιαγιά: Θα σου πω. Εδώ και καιρό, δυο χώρες δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν σε κάποια πράγματα, οπότε άρχισαν να τσακώνονται η μία με την άλλη.
Εγγονή: Πω! Τι κρίμα!
Γιαγιά: Όντως κοριτσάκι μου και έτσι κατέληξαν να μαλώνουν με όπλα και βόμβες και να πεθαίνουν πάρα πολλοί άνθρωποι καθημερινά και πάρα πολλοί χάνουν τα σπίτια τους και πεινάνε.
Εγγονή: Και δεν φοβούνται; Επίσης, πώς διαβάζουν για την επόμενη μέρα για το σχολείο;
Γιαγιά: Αγάπη μου γλυκιά αυτοί οι άνθρωποι φοβούνται. Όσον αφορά το διάβασμα, τα παιδιά αυτά δεν πάνε σχολείο. Όλη μέρα είναι σε ένα καταφύγιο και δεν παίζουν όπως εσείς με τα άλλα παιδιά.
(Βήματα από τον αδερφό)
Εγγονή: Γιώργο, το ήξερες εσύ ότι στον κόσμο μας υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που υποφέρουν;
Εγγονός: ΌΧΙ, αλλά δε με νοιάζει κιόλας, γιατί εγώ δεν υποφέρω οπότε δεν ασχολούμαι!
Εγγονή: Μα δεν έχουνε σπίτια!
Εγγονός: Εγώ έχω.
Γιαγιά: Αγοράκι μου, αυτά τα άτομα υποφέρουν. Δεν πρέπει να μιλάς έτσι για αυτούς.
Εγγονός: Γιατί γιαγιά, εσύ πώς ξέρεις ότι υποφέρουν;
Γιαγιά: Τα παλαιότερα χρόνια έχω ζήσει τον πόλεμο και η κατάσταση ήταν παρόμοια. Τα πράγματα ήταν δύσκολα, δεν είχαμε ελευθερία, δεν μπορούσαμε να βγούμε έξω.
Εγγονή: Έχει δίκιο η γιαγιά. Μπορεί να είναι μακριά από εμάς, όμως τελικά μας αφορά όλους. Για αυτό σου λέω εμείς, η δική μας γενιά, πρέπει να αγωνιστούμε για την παγκόσμια Ειρήνη, να μπορούν όλα τα παιδιά της γης να παίζουν ελεύθερα, να πηγαίνουν σχολείο, να γελούν.
Εγγονός – Εγγονή: ΌΛΟΙ μαζί για την ΕΙΡΗΝΗ!