Ειρήνη

Ειρήνη υμίν χαιρετούσε ο Χριστός τους μαθητές Του. Ειρήνη σε εσάς,
ειρήνη πάσι, ειρήνη σε όλους.
Ειρήνη, δεν είναι ιδέα ρομαντική. Είναι μια πανανθρώπινη αξία.
Είναι για μένα σεβασμός,
Για μένα είν’ αγάπη.
Ειρήνη είναι οι ηλιόλουστες Κυριακές, τα γιορτινά τραπέζια,
οι ξέγνοιαστες καλοκαιρινές διακοπές.
Το πρωινό ξύπνημα για το σχολείο, τη δουλειά, την καθημερινή ρουτίνα!
Η γαλήνη του ηλιοβασιλέματος, τα καλοκαιρινά βράδια,
τα χαρούμενα χρώματα του ουρανού μια ανοιξιάτικη μέρα,
τα γέλια των παιδιών που παίζουν αμέριμνα στους δρόμους,
το κελάηδημα του πουλιού,
η αγκαλιά της μάνας.
Η Ειρήνη είναι να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις, να κάνεις σχέδια για το μέλλον.

Κι άξαφνα έρχεται ο πόλεμος και σε βυθίζει στον εφιάλτη.
Δυο παγκόσμιους πολέμους γνώρισε κόσμος μας. Παγκόσμια ειρήνη δε
γεύτηκε ποτέ!.
Κάπου, σε κάποια γωνιά της γης βρυχώνται τα κανόνια.
Προχθές ήταν στην Κύπρο μας…
Χθες στη Συρία…
Σήμερα στην Ουκρανία…

Αύριο ποιος ξέρει πού…Ίσως πόλεμος να γίνεται παντού….
Και από την απόλυτη αρμονία, οδηγούμαστε στο χάος…
Ματωμένα πρόσωπα,
γκρεμισμένα σπίτια,
ουρές ανθρώπων που εγκαταλείπουν τον τόπο τους,
συνωστισμένοι στα τρένα, στις βάρκες που ναυάγησαν…
Μαζί και τα όνειρά τους, μαζί τους κι η ειρήνη…

…που γρήγορα, όμως, και πάλι θα αναδυθεί.
Γιατί η ειρήνη είναι γεννημένη πάντα να πολεμά!