Ειρήνη: Ο μόνος δρόμος, ο δρόμος μας!

Είμαστε παιδιά της Δ΄ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Λιβαδιών Κ.Β, παιδιά που λατρεύουν το παιχνίδι, που κάνουν όνειρα και θέλουν να ζουν ειρηνικά μαζί με τους φίλους και την οικογένειά τους στον τόπο τους. Αυτά, που για κάποιους είναι δεδομένα, εμείς, όπως και πολλά άλλα παιδιά στον πλανήτη μας δεν τα έχουμε. Η δική μας πραγματικότητα με την πατρίδα μας μοιρασμένη στα δυο, καθώς και οι φωτογραφίες και τα βίντεο παιδιών, που ζουν σε συνθήκες πολέμου στάθηκαν η αφορμή για να δημιουργήσουμε το ραδιοφωνικό αυτό μήνυμά μας. Το μήνυμά μας είναι η αντίδρασή μας στο άδικο του πολέμου και στην απουσία της ειρήνης σε πολλά μέρη του κόσμου μας.
Στο σενάριό μας τρία παιδιά αναζητούν τον δρόμο για την ειρήνη. Η Σάρα τον αναζητά στριμωγμένη σε μια βάρκα, ο Αλεξάντερ τον ψάχνει περπατώντας για ώρες και η Ντάρια τον ονειρεύεται εγκλωβισμένη σε ένα υπόγειο καταφύγιο. Στη θέση της Σάρας, του Αλεξάντερ και της Ντάριας δυστυχώς, εκατομμύρια παιδιά. Κι όμως δε θα έπρεπε. Δε θα έπρεπε κανένα παιδί να αναζητά την ειρήνη, γιατί απλούστατα θα έπρεπε να τη βιώνει. Γιατί η ειρήνη είναι ο μόνος δρόμος για κάθε παιδί πάνω στη γη. Αυτό το μήνυμα θέλουμε να ακουστεί παντού: «Ειρήνη: Ο μόνος δρόμος, ο δρόμος μας!».
Αφηγητής: Η Σάρα βρίσκεται στριμωγμένη σε μια βάρκα.
Σάρα: Κρυώνω…Φοβάμαι….
Αφηγητής: Είναι 5 χρονών. Έχει τα γενέθλιά της σήμερα. Δε φοράει τα γιορτινά της. Φοράει σωσίβιο.
Σάρα: Πρέπει να κολυμπήσω, να βρω τον δρόμο.
Αφηγητής: Ποιο δρόμο;
Σάρα: Τον δρόμο για την ειρήνη.

Αφηγητής: Ο Αλεξάντερ περπατάει για ώρες με ένα σακίδιο στον ώμο. Είναι 9 χρονών και λατρεύει το ποδόσφαιρο, μα η μπάλα του δε χωράει στο σακίδιό του.
Αλεξάντερ: Την κρατάω σφιχτά στην αγκαλιά μου, αλλά δεν μπορώ να παίξω…Πρέπει να περπατήσω, να βρω τον δρόμο.
Αφηγητής: Ποιο δρόμο;
Αλεξάντερ: Τον δρόμο για την ειρήνη

Αφηγητής: Η Ντάρια βρίσκεται σε ένα υπόγειο καταφύγιο.
Ντάρια: Σκοτάδι, παντού γύρω μου σκοτάδι κι ένα ήχος δυνατός, που μου τρυπάει τ’ αυτιά. Θέλω να τρέξω, να φύγω μακριά, να βρω τον δρόμο.
Αφηγητής: Ποιο δρόμο;
Ντάρια: Τον δρόμο για την ειρήνη.

Αφηγητής: Και η φωνή της Ντάριας ενώνεται με τη φωνή της Σάρας και τη φωνή του Αλεξάντερ…
Αφηγητής: Κι είναι πολλές τέτοιες φωνές, που γίνονται ένα, γίνονται μια φωνή δυνατή για να ακουστεί παντού.
Σάρα- Αλεξάντερ – Ντάρια: Τον δρόμο για την ειρήνη!
Αφηγητής: Μα δεν υπάρχει δρόμος για την ειρήνη, γιατί η ειρήνη είναι ο δρόμος, ο μόνος δρόμος για κάθε παιδί πάνω στη γη.
Παιδιά: Ειρήνη – Ο δρόμος μας! Αφήστε μας, αφήστε μας να τον βαδίσουμε!