ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΕΝΗΤΩΝ ΧΙΟΥ

Κατόπιν έγινε μεικτό τετραθέσιο με τους Νομικό, Βεκταρέλλη, Γρηγοριάδη και Πολ. Βαρβάκη.

Ως Δημόσιο αναγνωρίστηκε από το 1912 (απελευθέρωση της Χίου από τους Τούρκους).

Πριν από την ίδρυση του στο σημείο εκείνο υπήρχε πύργος που προφύλασε τους κατοίκους από τις επιδρομές των πειρατών, σύμφωνα με την αρχαϊκή επιγραφή που διασώζεται και ευρίσκεται πάνω στην κεντρική είσοδο.

Για το έργο της ανέγερσης πρωτοστάτησε η επιτροπή με πρόεδρο τον γιατρό Κουκουρίδη που διενήργησε έρανο. με τους κατοίκους του χωριού να προσφέρουν την προσωπική τους εργασία.
Το διδακτήριο έχει νότιο προσανατολισμό. Η οικοδομή είναι λιθόκτιστη και περιλαμβάνει αρχικά τέσσερεις αίθουσες διδασκαλίας και ένα γραφείο. Στα επόμενα χρόνια έγιναν διάφορες προσθήκες για τις ανάγκες του μαθητικού δυναμικού (μιας και από το 1985 λειτουργεί από τη συγχώνευση των Δημοτικών Σχολείων Βουνού, Κοινής, Φλατσίων, Πατρικών, Παγίδας) αλλά και των διδασκόντων.

Στα Νένητα η ανάγκη για μόρφωση και παιδεία βλέπουμε ότι εμφανίζεται από το τέλος του 18ου αιώνα με σχολεία να λειτουργούν στις μονές του Καταργού και του Αγίου Τρύφωνα. Το 1798 διδάσκει στον Άγιο Τρύφωνα, ο Ιγνάτιος ο Χωραΐτης. Άλλοι δάσκαλοι την ίδια εποχή αναφέρονται ο Αγάπιος από τα Αλάτσατα, ο Νικηφόρος και ο ιερέας Τάπας. Εάν ο Τά π α ς είναι ο ίδιο ς που διδάσκει το 1809, στο υπό του Κούµα Φιλολογικό Γυμνάσιο Σµύρνης, τότε το Σχολείο των Νενήτων δεν ήταν σχολείο «κολλυβογραµµάτων».

Μετά την επανάσταση του 1822 ως σχολείο χρησιμοποιείται η εκκλησία του Πλουµαρίου. Το 1832 ο Γέροντες νοικιάζουν τα κτήµατα των Γριδιών (για τις ανάγκες της σχολής). Το1834 διδάσκει ο Κεφαλλονίτης Ματζαβίνος που εισάγει την αλληλοδιδακτική και τη γυμναστική. Το 1848 κτίζεται σχολείο στον Καταργό µε τους πρώτους δασκάλους, το Νενητούση Χρύση και τον Ισίδωρο από τα Αλάτσατα. Από το 1862 περίπου διδάσκει ο Ιωάννης Σωτηράκης, ο οποίος θα διδάσκει για 50 συναπτά χρόνια.
Μετά το σεισμό έγινε παράπηγμα για να γίνονται τα μαθήματα, το οποίο όμως γρήγορα σάπισε και ο δάσκαλος Σωτηράκης δίδασκε στο ισόγειο του Παρθεναγωγείου.

Το Παρθεναγωγείο μεγάλο κτίριο, κτίσθηκε µε 8 .000 γρόσια, δωρεά του Νενητούση Ιωάννη Παλέ και 200 λίρες του Αµβρόσιου Ράλλη. Δάσκαλος και ευεργέτης του σχολείου υπήρξε ο Γεώργιος Κέκκος από τις Σπέτσες εγκατεστημένος στα Νένητα, ο οποίος άφησε όλη την περιουσία του στο σχολείο.

Το 1902 µε εισφορές και προσωπική εργασία ανεγέρθη στη θέση του παλιού πύργου το σηµερινό σχολείο. Το 1906 έγινε Αστική Σχολή, πλήρης δηλαδή δημοτικό. Από το 1919 το σχολείο υπάγεται στη δικαιοδοσία του κράτους.